Σύντομη περιγραφή / στόχος:
Η προετοιμασία μίας κόρης μέτοικου για να παραστεί στην πομπή των Παναθηναίων.
Το αισθητικό αποτέλεσμα που θέλαμε να πετύχουμε σε αυτό το πρόγραμμα είναι το αφαιρετικό και όχι μια πιστή ρεαλιστική αναπαράσταση. Βασική επιρροή και έμπνευση στάθηκε η τέχνη των αγγείων χωρίς όμως να αλλοιωθούν τα στοιχειώδη ιστορικά δεδομένα. Έτσι, ακόμα και η δημιουργία του δωματίου της κόρης και η οικία στην αρχαία Αθήνα ακολουθούν μια φανταστική -κυρίως με αισθητικά κριτήρια- προσέγγιση με στόχο τη δημιουργία μιας γενικότερης αίσθησης, παρά μια πραγματική αναπαράσταση.

Συνοπτικό Σενάριο:
1η Σκηνή: 
Βρισκόμαστε στο χώρο του βεστιαρίου όπου δεξιά μας βλέπουμε την κούκλα της κλασικής εποχής. Η κούκλα φοράει ένα απλό ριγμένο ύφασμα που θυμίζει χιτώνα. Δίπλα της υπάρχει ένα τραπεζάκι με μια πυξίδα επάνω του. Ο επισκέπτης επιλέγει την κούκλα ή την πυξίδα. Αμέσως ανοίγει το καπάκι της πυξίδας και από μέσα βγαίνει ένα πλήθος από κορδέλες και πούδρα που σταδιακά σκεπάζει την σκηνή του βεστιαρίου ώστε να γίνει η μεταφορά στην επόμενη σκηνή. 

(Μετάβαση -  Transition) 

2η Σκηνή:
[Καθώς καθαρίζει η ατμόσφαιρα από την πούδρα και τις κορδέλες διακρίνεται το τραπεζάκι (επίπλωση) με την πυξίδα του βεστιαρίου στην ίδια θέση, το υπόλοιπο σκηνικό όμως έχει αλλάξει].

Έχουμε μεταφερθεί σε ένα γυναικείο δωμάτιο της κλασικής Αθήνας του 4ου αιώνα και μπροστά μας έχουμε τη μορφή μιας γυναίκας που είναι καθισμένη σε ένα ανάκλιντρο. Αισθητικά το στυλ του δωματίου είναι αφαιρετικό με λιτά στοιχεία και χρώματα, μιμούμενο αυτό που δεσπόζει στα αγγεία.
Στα δεξιά μας βρίσκεται πάντα το τραπεζάκι με την πυξίδα, δίπλα μια καρέκλα και παραδίπλα μια υδρία. Στο κέντρο (περίπου) βρίσκεται το ανάκλιντρο. Πίσω από το ανάκλιντρο, στον τοίχο κρέμονται ένας καθρέπτης κι ένας αργαλειός χειρός. Αριστερά μας ο τοίχος έχει ένα παράθυρο και μια πόρτα, πίσω από την οποία βλέπουμε τα ξύλινα κάγκελα του μπαλκονιού και στο βάθος μπορούμε να διακρίνουμε ένα τοπίο, την Ακρόπολη των Αθηνών. Επίσης στα αριστερά βρίσκεται μια ιματιοθήκη η οποία είναι ανοιχτή και μπορούμε να δούμε ένα ύφασμα μέσα της. Το δάπεδο έχει ψηφιδωτό και ο χώρος ορίζεται από αρχαϊκές μπορντούρες και από χρηστικά γυναικεία αντικείμενα κρεμασμένα στον τοίχο. Η μουσική που ακούγεται είναι μια διασκευή αρχαίου μουσικού αποσπάσματος με λύρα 

3η Σκηνή:
Η γυναίκα αρχίζει να σηκώνεται από την καρέκλα και στέκεται όρθια μπροστά της, φοράει ένα φόρεμα ουδέτερου χρώματος.
Ο θεατής πλησιάζει προς την ιματιοθήκη για να δει τη λεπτομέρεια από κοντά. Από μέσα βγαίνει το ύφασμα ως ένα κομμάτι. Το κομμάτι διπλώνεται παραστατικά σε σχήμα πέπλου, πλησιάζει την κόρη κι  αρχίζει να διπλώνεται γύρω της. Όταν εφαρμόσει πάνω της το ένδυμα της γυναίκας έχει μεταμορφωθεί σε πορφυρό πέπλο.

4η Σκηνή:
Αφού η γυναίκα έχει ντυθεί, ο θεατής μπορεί να συμπληρώσει την εμφάνισή της με τα κοσμήματα που βρίσκονται στην πυξίδα.
Επιλέγοντας την πυξίδα ανοίγει το καπάκι της και από μέσα βγαίνει κάθε φορά και ένα κόσμημα το οποίο ο χρήστης κατευθύνει στο σωστό σημείο.

5η Σκηνή κλείσιμο:
Όταν έχει τελειώσει η προετοιμασία της κόρης αυτή παίρνει την υδρία και βγαίνει προς τα έξω. Κοντοστέκεται λίγο έξω από την πόρτα και τοποθετεί το αγγείο στον αριστερό της ώμο. Το αγγείο μετατρέπεται σε ασημένιο και αποχωρεί για να παραστεί στην πομπή των Παναθηναίων. Ο θεατής παραμένει στο δωμάτιο, όπου μεταφέρεται νοητικά στην πομπή. Αυτό επιτυγχάνεται με τη σταδιακή μετατροπή του τοίχου σε διαφανή, μέσα από τον οποίο ο θεατής βλέπει να παρελαύνουν τα γλυπτά του Παρθενώνα που αναπαριστούν την πομπή.